Museum met kinderen: het geheim van snoepschoenen
Bweik, zeggen je kinderen als het W-woord opduikt? Nochtans, een museum met kinderen, dat hoeft niet dodelijk saai te zijn. Het kan ook over… schoenen gaan! Daarvan hebben ze er bij Shoes Or No Shoes in Kruishoutem rond de 4500. Genoeg om een boeiend verhaal te vertellen, over verschillende culturen, hedendaagse kunst en het bewandelen van minder platgetreden paden.
Het museum zit in een strak, met lood bekleed gebouw waarvan de oorspronkelijke structuur teruggaat tot begin jaren zeventig. Wat toen dienst deed als kunstgalerij, is nu de woonplaats van een hele kudde trouwe stappers, ruwweg opgedeeld in drie grote collecties.
Museum met kinderen
De eerste is meteen een schot in de roos: het museum vroeg aan 1700 kunstenaars om hun atelierschoenen af te staan. Het schoeisel dat je hier te zien krijgt, tart alle verbeelding. ‘Kijk’, zegt Lucy, ‘snoepschoenen!’ Het paar is van Lisa Jeannin en is gemaakt van karamel en drop. We proberen ons voor te stellen hoe de kunstenares op deze schoenen in haar atelier rondhangt. Ook Justine, het nichtje van Lucy dat voor de gelegenheid mee op onderzoek gaat, lust zo’n schoen wel. Via hun audioguide krijgen de kinderen tekst en uitleg. Lucy luistert ernaar en knikt: ‘deze mevrouw heeft altijd al schoenen willen maken die je kan opeten.’
Dikke verfklodders
De witte dansschoenen van choreograaf Merce Cunningham zien er nog heel verzorgd uit, in tegenstelling tot de met dikke verfklodders bespatte exemplaren van Arman, bekend van zijn assemblages. Via de hoge hakken van Yoko Ono en de fietswielschoenen van Aldo Mondino, komen we bij de met blauwe bic ingekleurde ballerina’s van Jan Fabre. En natuurlijk de favorieten van de meisjes: de papieren schoenen van Barbara Bloom, die in China worden gebruikt om de doden te herdenken, en het paar van Liliana Moro, compleet met strand en palmbomen erin en een prins die vooraan op de uitkijk staat.
‘Elke schoen vertelt het verhaal van zijn eigenaar’
Elke schoen vertelt het verhaal van zijn eigenaar: je leest er de humor, de verbeeldingskracht of de zwaarmoedigheid van af. Die zwaarmoedigheid is soms letterlijk te nemen, zoals bij Djamel Kokene. Zijn paar schoenen gaat gebukt onder een zware steen. De loden pas waarmee de eigenaar van deze schoenen door het leven gaat, contrasteert scherp met de frivole palmboomschoenen.
Het meest van al houden Lucy en Justine van ‘die chocolade schoen’. Boven een pump in chocolade hangt een scherm, waarop te zien is hoe een hongerige man de hooggehakte schoen van de voet van een vrouw eet. Inderdaad, we snappen waarom dat aantrekkelijker is dan een schoen met 80.000 nietjes erin, die er nochtans ook best knap uitziet.
Museum met kinderen – rituele danslaarzen
De etnografische collectie beneden in het museum, is de grootste ter wereld. Wandelen langs deze kasten vol schoenen, laarzen en pantoffels is als een reis rond de wereld én in de tijd. Van de prachtige laarzen met borduur- en haakwerk, gemaakt van zeehondenvel in het Canada van begin 20ste eeuw, zouden we er meteen een paar of drie willen. Ondanks hun leeftijd zien ze er tijdloos uit, en in prima staat. Dat er in de VS ook laarzen van witte ijsberen werden gemaakt, vinden de kinderen maar bedenkelijk. De rituele danslaarzen van de Indianen, die hoopten de kracht van de bruine beer te krijgen door laarzen van zijn vel te dragen, vinden ze dan weer wel cool.
Uit Peru zijn er ook kinderschoenen, die er intensief gedragen uitzien. Achter elk paar zit een fascinerend verhaal: van de 100 jaar oude, zware duikerschoenen (12,5 kg per stuk) die dienden om tot op de bodem van de zee te kunnen zinken, tot de slippers van een medicijnman uit Nigeria en de onmogelijk smalle schoentjes uit China waarin vrouwenvoeten werden geperst.
Hoera voor bananenschoenen
De derde en laatste collectie toont werk van hedendaagse schoenontwerpers, zoals Vivienne Westwood, Manolo Blahnik en Christian Louboutin. De meisjes vallen voor de hoge hakken met prinsesachtige allures van Tokio Kumagai. Ons lijken de bananenschoenen van Kobi Levi anders wel wat. Comfortabel wandelen doe je er niet mee, maar een saai leven leiden is in deze schoenen alvast onmogelijk.
Museum met kinderen: Shoes Or No Shoes, Vandevoordeweg 2, 9770 Kruishoutem. Info: 09/277.90.80, www.shoesornoshoes.com.
Nog meer tips voor een museum met kinderen? Check dan als de gesmeerde bliksem onze stukken over het Hergé museum en Goal Mine. Of ontdek het museum met kinderen waar je roggen mag aaien.