Wandelen met kinderen: natuurleerpad Heppenbach
Wandelen met kinderen: het kan je ouderskills tot het uiterste op de proef stellen. Herkent u het volgende scenario? ‘Nee!’ roepen de kinderen ontzet. ‘Niet wandelen!’ Hun gezichten vallen collectief uit de plooi en je voelt meteen dat er weer een van die oeverloze onderhandelingen zit aan te komen. Reageren uw kinderen ook zo op het W-woord? Wij vonden de oplossing in Heppenbach, in de Belgische Eifel.
Wandelen met kinderen
Eigenlijk is dat iets heel geks. Aan tafel blijven zitten kunnen ze niet en praten doen ze zelden zonder uitvoerig met hun benen te zwieren. Je zou denken: kinderen bewegen graag. Maar wandelen telt blijkbaar niet als bewegen. Wij hebben al van alles geprobeerd. Zoals glashard ontkennen dat iets een wandeling is. Maar net zoals het niet werkte toen we bij hoog en bij laag beweerden dat spinazie geen groente is, kregen we ook een wandeling niet verkocht door het W-woord te mijden.
Theater in het bos – wandelen met kinderen
Zo kwam het dus dat we op een koude winterdag richting het oosten van ons land trokken met Felix, Alexander, Lucy en Mirtha. Het bos lonkte. Eerst was er nog een beetje gemor, maar dat verstomde snel toen we onderweg op de ene na de andere attractie botsten.
Zoals een boom met gezichten! En een bostheater, waar de meisjes een geïmproviseerde voorstelling gaven met verdienstelijke bijrollen voor een eekhoorn en een inderhaast opgetrommeld konijn. De jongens hadden niet zo’n podiumneigingen en vonden het prima om dienst te doen als publiek.
Hert van hout – wandelen met kinderen
Maar het mooist van al was het XL hert. Toevallige voorbijgangers moesten onze kinderen erop helpen voor de foto, en gelukkig waren ze even later nog in de buurt om ze er ook weer af te helpen, want wij waren daar te klein voor.
In totaal zijn er elf installaties van kunstenaars uit de regio te beleven. Ze geven je een andere blik op het bos, prikkelen de verbeelding of zorgen voor een klein magisch momentje, zoals de hut met intrigerende geluiden.
Achteraf reden we ons nog vast in de modder. Pas uren later raakten we weer bij ons vakantiehuis. De uitbaatster werd ongerust en stond op het punt om een zoekactie op touw te zetten. De kinderen hebben het er nog steeds over, hoe we gewoon gingen wandelen en het uiteindelijk een heel avontuur werd. Voortaan ligt de lat hoog, als het W-woord valt.
Nog meer wandelen met kinderen? Dan zijn volgende stukken zeker ook iets voor jou: