De zeepridder
De jonge Dingenzoekers houden van boeken. En ook wel van diegenen die die boeken voor hen schrijven. Toevallig hebben ze thuis ook zo iemand rondlopen. Je kent dat wel, zo’n type dat geregeld wartaal uitslaat en de soep laat aanbranden. Dan weten ze: ’t is weer zover, ze is aan een nieuw boek bezig. In de reeks over De Zeepridder verscheen onlangs het derde boek, De Zeepridder ziet een spook.
Wie is eigenlijk de zeepridder?
‘Een ridder die stoer is maar ook heel netjes. Dat is nogal ongewoon. De meeste ridders zijn echte viezerikken, die zich maar één keer per jaar wassen. Maar de zeepridder gaat voortdurend in bad en poetst graag zijn kasteel. Als hij tijd heeft natuurlijk, want hij moet ook vaak gaan vechten tegen de vijand. Op het slagveld is hij genadeloos. Iedereen is bang van hem. Thuis ruilt hij zijn zwaard in voor een washandje. Washandjes zijn belangrijk en worden over het algemeen zwaar onderschat.’
Hoe kwam je op het idee om een boek te schrijven over een ridder?
‘Mijn zoon Felix vroeg me dat, toen hij een jaar of vijf was. Weet je nog Felix? (Felix grinnikt en trekt dan snel weer een cool gezicht) Hij had een periode waarin hij voortdurend met een helm en een lans rondliep. Op elk moment tot strijd bereid. Tegelijk heeft Felix er ook een hekel aan om zijn handen vuil te maken. Dus werd dat mijn soort ridder. Het eerste boek, De Zeepridder, kwam uit in 2012. Daarna volgden nog De Zeepridder en de heks van heinde en ver en De Zeepridder ziet een spook.
Waarover gaat het nieuwe boek?
‘De zeepridder wint de hoofdprijs bij de jaarlijkse Bingo van Koning Felix de Eerste de Beste. Hij verwacht een fles wijn of een paar sokken. Maar nee, de hoofdprijs is een land. Het heet Sponje en is piepklein. Vol goede moed vertrekt hij met zijn schildknaap Fons naar het Slot van Sponje, waar hij zijn intrek hoopt te nemen samen met prinses Lucy en hun zoon Max. Er is maar één probleem. Het spookt er.’
Voor wie schrijf je je boeken?
‘Voor mijn eigen kinderen en voor alle kinderen die zin hebben in een avontuurlijk verhaal met veel grapjes. De drie boeken over de zeepridder zijn bedoeld voor eerste lezers, ergens tussen 7 en 9 jaar.’
Wilde je altijd al schrijfster worden?
‘Ja, of cowboy. Dat zou ik nog altijd graag willen, maar het is niet zo makkelijk. Ik heb ook geen paard. Dus hou ik het voorlopig bij schrijfster.’
Wie zijn de Dingenzoekers?
Als kleine baby heb ik eens de hele inhoud van mijn luier aan de muur gesmeerd. En nu ik zelf mama ben, is het vieste toch waarschijnlijk in dezelfde richting te zoeken… 😉
Van het voetbadje van een zwembad gedronken burrrp