Roadtrip weekend: met de camper naar Zeeland
Zeeland lijkt iets tussen binnen- en buitenland als je in Antwerpen woont, zoals wij. Je bent er op een uurtje, het voelt vertrouwd en toch helemaal anders. Wij klommen aan boord van onze geleende camper voor een roadtrip door het eiland Schouwen-Duiveland, en dat leverde een deksels goeie buit op. Roadtrip weekend: met de camper naar Zeeland!
Roadtrip weekend: met de camper naar Zeeland
Onze camper is gepakt en gezakt en lijkt licht te kwispelen. Of is dat gezichtsbedrog? Bestemming is Schouwen-Duiveland, het tweede eiland van Zeeland – vanuit België gezien tenminste. Dit paradijsje voor natuurliefhebbers en rustzoekers ligt gerieflijk dichtbij: op slechts een 100 km van Antwerpen.
Als eerste stop opteren we voor het pittoreske Zierikzee, waar we ons installeren op de ruime parking net buiten de stadskern. Dat Zierikzee – amper een scheet groot – in Zeeland geldt als ‘stad’, is een beetje komisch maar zegt ook veel over dit ongerepte eiland. Het is een ware verademing dat de verstedelijking hier nog niet wild om zich heen gegrepen heeft. We hopen in stilte dat het zo mag blijven.
Bij Kees
Z’n dorpse allures ten spijt, heeft Zierikzee horeca te bieden die totaal niet zou misstaan in Antwerpen of Gent. Zoals Bij Kees, waar we bij het vallen van de duisternis naartoe wandelen voor een uitstekend etentje zoals je dat in Zeeland niet al te vaak vindt. Chef Kees Visser laat ons de keuze uit een menu van drie, vier of vijf gerechten, die allemaal uitmunten in verfijning en smaak.
Ook de warme sfeer en bediening zijn een plus. In de zachte avondlucht wandelen we terug naar onze camper, die we voor de nacht stationeren op de camperplaats net buiten de invalswegen naar Zierikzee. Het uitzicht is niet veel soeps, maar het is wel een heel praktische plek als je wil genieten van alles wat Zierikzee te bieden heeft.
Roekoekoe
Op zaterdagochtend horen we al vroeg de lokroep van Roekoekoe, dat Zierikzee’s beste ontbijt serveert. Dat de koffie uit Antwerpen komt, is alvast een goed teken. En met wekelijks wisselende gerechten als desemtoast met champignons, ei en parmezaan, wentelteefjes en gegrild bananenbrood met Griekse yoghurt, maak je zelfs van de meest verstokte niet-ochtendmens een blije vogel.
Met energie voor zes melden we ons bij de fietsenwinkel van Jan de Jonge, waar de gelijknamige eigenaar ons beiden van een tweewieler voorziet. Aan de hand van zijn goed uitgewerkte plannetje zetten we een mooie route uit volgens fietsknooppunten, die ons langs dorpen als Ouwerkerk, Oosterland en Nieuwerkerk brengt. Met de camper naar Zeeland trekken is allemaal goed en wel, maar er moet ook wat gefietst worden.
Gespierde kuiten
Fietsen? Dan moeten we eerst wel het o zo leuke Zierikzee uitgeraken, en dat is moeilijker dan verwacht. In het oude centrum kuieren we langs fotogeniek scheefgezakte gevels, gezellige cafeetjes en aantrekkelijke winkels zoals De Theetap, Raf’s brocante en De Zeeuwse Hemel. Ook de opmerkelijke kerk is het bekijken waard.
We blijven zo lang hangen, dat het alweer tijd is voor lunch. Die tikken we op de kop in de vorm van fish and chips bij Hooked, waar we constateren dat niet alleen de vis verrukkelijk is, maar dat ze hier ook onthutsend lekkere frietjes kunnen bakken. En wij dachten dat alleen Belgen dat konden? Fout gedacht, in Zeeland doen ze dat minstens even goed.
Kolkende Oosterschelde
Na het bewonderen van de museumhaven springen we dan toch maar op onze fiets. In Zeeland fietsen is de wind trotseren, merken we zodra we de beschermende muren van Zierikzee achter ons gelaten hebben. Gespierde kuiten krijg je hier vanzelf wel.
Ons haar staat loodrecht overeind en we moeten stevig op de pedalen staan, maar wat een ervaring. Vanuit de Gouweveerse Zeedijk kijken we ademloos – of beter: buiten adem – naar de kolkende Oosterschelde. Links van ons strekt zich het groene binnenland uit. Voor ons, achter de bocht van de dijk, doemen de contouren van het Watersnoodmuseum op.
Zeeuwse bolus
Dat vertelt het hartverscheurende verhaal van de ramp die zich hier in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 voltrok. Het museum werd ondergebracht in verschillende betonnen caissons, die naadloos in hun natuurlijke omgeving opgaan. De verhalen, getuigenissen en herinneringen aan die noodlottige stormvloed in Zeeland waarbij ruim 1800 mensen verdronken, komen stevig binnen.
Een bezoek aan dit museum, dat gedeeltelijk op plaatselijke vrijwilligers draait, helpt om Zeeland te begrijpen. Met de bouw van de stormvloedkering – de Deltawerken – zorgde men ervoor dat dit soort overstromingen zich niet meer kunnen voordoen.
Zo’n verhaal van natuur versus mens kruipt niet in je kleren. Gelukkig heeft het weidse binnenland achter de zeedijk zo’n fijne taferelen te bieden, dat we snel weer op stoom zijn. In Nieuwerkerk fietsen we langs bakkerij Ten Hove, waar we bij wijze van opkikker een Zeeuwse Bolus meegrissen. Die plaatselijke in kandijsuiker gerolde delicatesse is niet voor niets de parel aan de gastronomie in Zeeland; er worden zelfs kampioenschappen voor georganiseerd. Daarbij viel bakkerij Ten Hove in de prijzen, geheel terecht wat ons betreft .
Wuivend riet
Net voor sluitingstijd leveren we, nog nahijgend van de inspanning, onze fietsen weer in. In de schemering rijden we weg van Zierikzee, in westelijke richting, langs minuscule dorpjes met namen als Schuddebeurs, Dreischor en Zonnemaire.
In het charmante Brouwershaven houden we halt voor een portie Zeeuwse mosselen en zeebaars bij Herberg ’t Swarte Schaep. Logeren doen we vlakbij, op een camperplek in Scharendijke. De boer noemt het een landschapscamping, en het landschap is er inderdaad beeldig. Wuivend riet, alleen maar gras en stilte. We slapen als rozen.
Buurvrouw met camper
Zondagochtend? Daar hoort sloomheid en veel tijd bij. We maken koffie en nemen rustig onze tijd om te ontbijten. De zon breekt al gauw door de wolken, het sein om onze kampeerstoelen buiten in het licht bedauwde gras te zetten. Intussen luisteren we naar het geluid van passerende zeevogels. En naar onze sympathieke buurvrouw – een volbloed camperfan – die ons een goeie plek tipt om zeehonden te spotten in de buurt.
Waar zijn die zeehonden in Zeeland?
Later op de ochtend verlaten we met spijt ons idyllische plekje en rijden de Brouwersdam op. Die loopt pal naast de N57 en bereik je via een geasfalteerd stuk dat er op het eerste zicht uitziet als een parking. Maar de weg loopt wel degelijk door, naar een magnifiek uitzicht dan nog wel. Vanop de dam zie je links de zee liggen, terwijl aan je rechterhand het Grevelingenmeer ligt te blinken.
Dat is het grootste zoutwatermeer van West-Europa en ligt tussen de eilanden Goeree-Overflakkee en Schouwen-Duiveland. Het meer biedt tal van watersportmogelijkheden, terwijl de zeekant gekleurd wordt door kitesurfers. Het ziet er opwindend uit, maar niet bepaald makkelijk.
‘Je moet wat geluk hebben’, had onze buurvrouw op de camperplaats gezegd. En dat hebben we blijkbaar niet, want de zeehonden laten zich vandaag niet zien. Gelukkig kunnen de kleurrijke kitesurfers vanuit de verte ook best doorgaan voor zeehonden.
In het bos
Zondagmiddag is het tijd om de zee in te ruilen voor het bos. Via Renesse en Burgh-Haamstede tuffen we naar natuurgebied Westerschouwen, dat er prat op gaat het grootste bos van Zeeland te herbergen. In dit 330 ha grote naald-, loof- én duinbos zijn tal van gemarkeerde wandelroutes te ontdekken.
Vanuit de Boswachterij aan de Kraaijensteinweg vertrekken we voor een 8 km lange Schuilhuttocht. Die heeft alles wat een goede wandeling moet hebben: frisse lucht, interessante flora en fauna en gevarieerde landschappen. Wanneer we bij een meertje komen, staat een hert ons te observeren vanuit de struiken aan de overkant. Magisch.
Voor we onze camper weer inleveren, passeren we op de terugweg naar huis nog Deltapark Neeltje Jans. Dat vormt een mooie aanvulling op het verhaal van het Watersnoodmuseum: ook hier gaat het over de indrukwekkende en soms verwoestende kracht van het water. Zeeland is weer een beetje meer onder ons vel gekropen.
Nog meer inspiratie voor een weekend weg? Lees dan zeker ons stuk over een weekend Ardennen met kinderen of misschien houden jullie van een weekend op Survival?
Nog meer Nederland? Op weekend naar Drenthe of een weekend Amsterdam met kinderen?
Het MOOIE ZEELAND…
Folklore ten top met de mooie klederdrachten en het ringrijden dat elk jaar plaats vindt in steden en dorpen. En vriendelijke en gastvrije bevolking. ZEELAND TEN TOP
.